Kolejny powrót

Straszne tu zaległości, a przecież po Zabajce byliśmy na kolejnym turnusie w Zabajce 2, do tego Tomaszek przez tydzień chodził do przedszkola, no i znowu się rozchorował:(. Szybciutko żyjemy, oj szybciutko.

Ale tradycyjnie - po kolei.

Codziennie po wszystkich terapiach wszystkie maluchy chodziły na grupowe zajęcia metodą Weroniki Sherborne. Niestety Tomaszek lubi chodzić własnymi ścieżkami i trudno go było zmusić do dłuższej współpracy i do niektórych ćwiczeń. Poza tym po natłoku ćwiczeń, które miał od rana po prostu nie dawał już rady i często zasypiał jeszcze zanim zajęcia się na dobre zaczęły.

 Na drugim planie Adrian, troszkę za duży

na zajęcia Weroniki Sherborne:)))

 Ulubiona przez Tomaszka część zajęć, szaleństwo w kocu:)

Tu akurat niekoniecznie, ale skoro już mamusia się uparła,

to chwilkę mogę poleżeć:p

 A po ciężkiej pracy, zasłużony obiad. Naleśniki były pyszne.

Tylko Adi coś miny strzela. Cytrynka? Czy co??

Na każdym turnusie są też dodatkowe zajęcia z muzykoterapii.

Tomaszek pięknie pracował, dopóki nie pojawiła się mamusia:p

Każdego dnia popołudniu osoba dyżurująca w ośrodku organizowała dla dzieci zajęcia dodatkowe. A to malowanie twarzy (no tutaj Tomaszek zrezygnował:p), a to malowanie odlewów gipsowych - mamy śliczną głowę konika, było też pieczenie pstrąga w kominku na ujeżdżalni.

Tomaszek miał zakaz podchodzenia do kominka, ale cała ujeżdżalnia była jego (i nie tylko):p

Ach, nie napisałam jeszcze o Tomusiowych koleżankach Celinie i Kai. Bardzo polubiły Tomaszka i chętnie się z nim bawiły. Zresztą on też świetnie się z nimi czuł:).

 Również wieczorami można było pojeździć na koniku:))) Nie ruszał się niestety ale wyobraźnia czyni cuda.

Czego te dzieci nie wymyślą:) koniecznie musiały sprawdzić

jak z tej perspektywy widać świat.

Udała się nam nawet króciutka dyskoteka, tylko tancerz szybko wymiękł:p

Na każdy turnus do Zabajki przyjeżdżają aktorzy z interaktywnym teatrzykiem. My trafiliśmy na spektakl: "Dr Dolittle i przyjaciele". Dzieci bawiły się cudownie, szczególnie, że brały czynny udział w przedstawieniu. Śmiechu było co niemiara:). Oczywiście główną rolę grał... zresztą co ja tu będę opowiadała, sami zobaczycie (jeszcze tylko jedno - w pierwotnym scenariuszu tej roli nie było:).

 Chwila skupienia przed występem,

 Próba generalna,

i sam występ. Wielkie brawa dla Tomaszka:)

A wieczorami, po kolacji codziennie chodziłyśmy z dzieciaczkami pobawić się na salę rehabilitacyjną. Tomaszkowa mamusia spokojnie mogła sobie wtedy usiąść w kątku i czuwać, bo Tomi świetnie radził sobie wśród dzieci sam:)

 Zabawa była przednia, a mój synek wie, że kobiety to księżniczki

i trzeba je wielbić:)

Czasami dziewczynki Kaja i Celina przychodziły do Tomaszka

w odwiedziny i bawiły się z nim w naszym pokoju.

Po dniach tak wypełnionych zajęciami Tomaszek

nie wiadomo dlaczego wsuwał się pod prześcieradło

i zasypiał "snem sprawiedliwego".

 A ostatniego dnia turnusu poszliśmy sobie

na krótki spacerek obejrzeć zwierzątka.

 nie było już tak strasznie zimno, jak na początku turnusu,

więc mamusia odważyła się wreszcie wyjść z Tomaszkiem na dwór na dłużej.

Tu z Kają:)

Oczywiście obydwie dziewczynki nam towarzyszyły:)

Z Celiną:)

Te dwie dziewuszki, to były najlepsze chyba wolontariuszki i praktykantki, jakie kiedykolwiek spotkałam na jakimkolwiek turnusie:)