Dzień przed swoimi urodzinami Tomaszek był na wizycie kontrolnej u neurologa. Pani doktor powiedziała, że jest ogromna poprawa i w rozwoju ruchowym i intelektualnym. Tomaszek świetnie chodzi, ma coraz lepszą koordynację. Poprawiło się też od ostatniej wizyty rozumienie. Pani doktor powiedziała też, że on prawie wszystko rozumie:).
Mamusia jest przeszczęśliwa:), bo po raz kolejny ktoś, kto dawno nie widział Tomaszka zauważył ogromny skok w rozwoju naszego brzdąca :).
Minęło już 5 lat, a nasz synek poczynił ogromne postępy:))).
Chodzi, biega, robi przysiady, podskakuje, klaszcze, wchodzi i schodzi po schodach (najczęściej jeszcze z podporem, ale coraz pewniej). Potrafi samodzielnie wziąć kubek z napojem i się napić, prawie się przy tym nie oblewając:p, potrafi wziąć kanapkę i odgryźć kawałek, pogryźć i połknąć, zjeść widelcem pokrojone mięsko z talerza, zjeść łyżką zupę (oczywiście ktoś musi pilnować, żeby nie rzucił łyżką albo talerzem, ale umie samodzielnie jeść). Rozsuwa suwak, zdejmuje kurtkę, czapkę, golfik, buty, spodenki dresowe i rajstopki, skarpety, podciąga spodnie (ćwiczymy rozbieranie i ubieranie się). To już bardzo dużo. A On jeszcze rozumie co do niego mówimy i wykonuje nasze polecenia (oczywiście jak ma na to ochotę:) i KOMUNIKUJE SIĘ. Porozumiewa się niewerbalnie, używa Makatona, ale bez problemu jesteśmy go w stanie zrozumieć. Zaczął też wokalizować, bardzo często mówi: "DAĆ, DAĆ", próbuje też wypowiadać inne słowa, z różnym skutkiem, ale próbuje.
Niestety nadal jeszcze walczymy z pieluchą i komunikowaniem potrzeb, ale może za rok, dwa nam sie w końcu uda coś osiągnąć:D.
Wiem, dla Was to pewnie żadne osiągnięcia. Dla nas ogromny powód do dumy:)
Minęło już 5 lat, a nasz synek poczynił ogromne postępy:))).
Chodzi, biega, robi przysiady, podskakuje, klaszcze, wchodzi i schodzi po schodach (najczęściej jeszcze z podporem, ale coraz pewniej). Potrafi samodzielnie wziąć kubek z napojem i się napić, prawie się przy tym nie oblewając:p, potrafi wziąć kanapkę i odgryźć kawałek, pogryźć i połknąć, zjeść widelcem pokrojone mięsko z talerza, zjeść łyżką zupę (oczywiście ktoś musi pilnować, żeby nie rzucił łyżką albo talerzem, ale umie samodzielnie jeść). Rozsuwa suwak, zdejmuje kurtkę, czapkę, golfik, buty, spodenki dresowe i rajstopki, skarpety, podciąga spodnie (ćwiczymy rozbieranie i ubieranie się). To już bardzo dużo. A On jeszcze rozumie co do niego mówimy i wykonuje nasze polecenia (oczywiście jak ma na to ochotę:) i KOMUNIKUJE SIĘ. Porozumiewa się niewerbalnie, używa Makatona, ale bez problemu jesteśmy go w stanie zrozumieć. Zaczął też wokalizować, bardzo często mówi: "DAĆ, DAĆ", próbuje też wypowiadać inne słowa, z różnym skutkiem, ale próbuje.
Niestety nadal jeszcze walczymy z pieluchą i komunikowaniem potrzeb, ale może za rok, dwa nam sie w końcu uda coś osiągnąć:D.
Wiem, dla Was to pewnie żadne osiągnięcia. Dla nas ogromny powód do dumy:)
Czytam to co napisałaś i mnie również rozpiera ogromna duma z Tomeczka. Na przełomie tych pięciu lat osiągnął bardzo dużo. W niektórych dziedzinach tyle co Lidka w wieku siedmiu lat (wokaliza, samodzielne jedzenie, ubieranie i rozbieranie się - aby nie było, ja też jestem ogromniaście dumna z mojej Lideczki :D:D ). Toaletę też ogarniecie niedługo. Jestem tego pewna. Buziole
OdpowiedzUsuń